အဆိုးေက်ာ့
သံသရာ အေၾကာင္းကိုေရးမိေသာအခါ တစ္ေယာက္က ေဆးပညာနဲ. ဘာဆိုင္သနည္းဟု
ေမးလာသည္။ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းပင္မသိပါ။ မဆိုင္ပါဘူးရွင့္ဟု ေျပာရမည္လား။
အရမ္းဆိုင္ပါသည္ေျပာရမည္လား။ စာဖတ္သူလည္း ဆိုင္မဆိုင္ ဆင္ခ်င္နိုင္ပါသည္။
အျပန္အလွန္ အပုတ္ခ်ကာလက ျပက္လံုးတစ္ခုရိွပါသည္။ လမ္းေပၚမွာသြားေနရင္း ခလုပ္တိုက္မိေသာအခါ ေကာက္ခ်က္ခ်ပါသည္။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ေၾကာင့္ ငါခလုပ္တိုက္တာ။ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊စသည္တို. အဆင္မေျပမွဳမ်ားကို အရင္းလိုက္စစ္လိုက္ေသာအခါ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳဆီသို. ေျပးေျပး၀င္သြားတတ္သည္။ ထိုအခါ နိုင္ငံေရးသည္လည္း လက္ညိဳးထိုးစရာျဖစ္လာတတ္သည္။ 'ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္' ဟု သံခ်ပ္တိုင္ေပးလိုက္လွ်င္ ေနာက္က သံၿပိဳင္ဆိုမည့္သူမ်ားေပါပါသည္။
ေဆးပညာကိစၥကမူ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္သည္ အေရးႀကီးပါသည္။ ဆရာ၀န္သည္ 'စံုေထာက္' တပိုင္းျဖစ္ပါသည္။ အျခားသူမ်ားအတြက္ 'စားၿပီးၿပီလား။ ဘာနဲ.စားခဲ့လဲ' သည္ သာမန္ေမးခြန္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာ၀န္အတြက္ အဓိပၸါယ္မဲ့ ေမးခြန္းမဟုတ္ေပ။
ေဆးပညာကိစၥသက္သက္ကိုစဥ္းစားလွ်င္ ဆရာ၀န္သည္ ေဆးကုရံုသက္သက္လား။ ဘာသာရပ္ႀကီးတစ္ခုအေနနွင့္ သင္ခဲ့ရေသာ ကာကြယ္/လူမွဳေဆးပညာသည္ ေမ့ထားစရာလား။ ဇာတ္သမားလာလွ်င္ မွတ္သားစရာပါရမည္၊ ဇာတ္သမားျပန္လွ်င္ မွတ္သားစရာက်န္ရမည္ ဆိုသည့္အစားဆရာ၀န္လာလွ်င္ ကြန္ျမဴနတီအတြင္း မွတ္သားလိုက္နာစရာေလးမ်ား 'မသိမသာျဖစ္ေစ' ထည့္သြင္းမေပးခဲ့သင့္သေလာ။ အရပ္ထဲရြာထဲ စကားစျမည္ဆိုရင္း က်န္းမာေရးအသိမ်ား မေျပာသင့္ပါသေလာ။
ေဆးကုရံုသက္သက္ဆိုလွ်င္ 'ဆန္စင္ရာ က်ည္ေပြ.လိုက္' ေနျခင္းသာျဖစ္ေပမည္။ လူထုၾကားထဲ နစ္၀င္၍ လူထုအက်ိဳးသယ္ပိုးရမည့္အစား လူထုအထက္သို. ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ တက္ေနလွ်င္ေတာ့ ေျပာစရာမရိွပါ။ (ယခုဆိုလိုေသာလူထုသည္ ကြန္ျမဴနတီ လူထုျဖစ္ပါသည္။ အနီေခတ္က ေခတ္စားခဲ့ေသာ လူထု ကိုဆိုလိုရင္းမဟုတ္ပါ။) လူထုအက်ိဳးသယ္ပိုးရမည္ဆိုလွ်င္ လူထု၏ ေရာဂါကိုသိရမည္။ ေရာဂါျဖစ္ေစေသာအေၾကာင္းကို သိရမည္။ ေရာဂါျဖစ္ေစေသာအေၾကာင္းကိုကာကြယ္ရမည္။
ပိုက္ဆံေတြ တေထာႀကီးကုန္မွ ကုရာေရာက္သည္မမည္ပါ။ အစားေရွာင္ေနေသာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြတပံုႀကီးရိွပါသည္။ အသားမစားနိုင္သူကို ပဲစားဖို.ေလးတိုက္တြန္းနိုင္ပါသည္။ လူထုေတြကန္းမာေနရင္ငါတို.ဆရာ၀န္ေတြမြဲရခ်ည္ေသးဟု စိတ္ထားေသာဆရာ၀န္ေတာ့ရိွမည္မထင္ပါ။ အိမ္သာတက္ၿပီးလက္ေဆးဖို.ေလး တိုက္တြန္းနိုင္ပါသည္။ ဆရာ၀န္၏တာ၀န္ကို ေဆးကုရံုသက္သက္မွာပင္ 'တန္. 'မေနေစခ်င္ပါ။
အဆိုးေက်ာ့သံသရာတြင္ အရင္းအျမစ္ကို မကုစားနိုင္သည့္တိုင္ ပါးလ်ားေအာင္လုပ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါသည္။ ဘာဆိုင္လဲေမးသည့္ဆရာ၀န္အတြက္ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာေျပာလိုက္ရပါသည္။ ဆိုလိုရင္း မေပါက္မည္စိုး၍ အခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ဆရာ၀န္သည္ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေျပာေနသင့္ပါေၾကာင္း။
အျပန္အလွန္ အပုတ္ခ်ကာလက ျပက္လံုးတစ္ခုရိွပါသည္။ လမ္းေပၚမွာသြားေနရင္း ခလုပ္တိုက္မိေသာအခါ ေကာက္ခ်က္ခ်ပါသည္။ ဆိုရွယ္လစ္စနစ္ေၾကာင့္ ငါခလုပ္တိုက္တာ။ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး၊စသည္တို. အဆင္မေျပမွဳမ်ားကို အရင္းလိုက္စစ္လိုက္ေသာအခါ ဆင္းရဲမြဲေတမွဳဆီသို. ေျပးေျပး၀င္သြားတတ္သည္။ ထိုအခါ နိုင္ငံေရးသည္လည္း လက္ညိဳးထိုးစရာျဖစ္လာတတ္သည္။ 'ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္' ဟု သံခ်ပ္တိုင္ေပးလိုက္လွ်င္ ေနာက္က သံၿပိဳင္ဆိုမည့္သူမ်ားေပါပါသည္။
ေဆးပညာကိစၥကမူ ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္သည္ အေရးႀကီးပါသည္။ ဆရာ၀န္သည္ 'စံုေထာက္' တပိုင္းျဖစ္ပါသည္။ အျခားသူမ်ားအတြက္ 'စားၿပီးၿပီလား။ ဘာနဲ.စားခဲ့လဲ' သည္ သာမန္ေမးခြန္းျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာ၀န္အတြက္ အဓိပၸါယ္မဲ့ ေမးခြန္းမဟုတ္ေပ။
ေဆးပညာကိစၥသက္သက္ကိုစဥ္းစားလွ်င္ ဆရာ၀န္သည္ ေဆးကုရံုသက္သက္လား။ ဘာသာရပ္ႀကီးတစ္ခုအေနနွင့္ သင္ခဲ့ရေသာ ကာကြယ္/လူမွဳေဆးပညာသည္ ေမ့ထားစရာလား။ ဇာတ္သမားလာလွ်င္ မွတ္သားစရာပါရမည္၊ ဇာတ္သမားျပန္လွ်င္ မွတ္သားစရာက်န္ရမည္ ဆိုသည့္အစားဆရာ၀န္လာလွ်င္ ကြန္ျမဴနတီအတြင္း မွတ္သားလိုက္နာစရာေလးမ်ား 'မသိမသာျဖစ္ေစ' ထည့္သြင္းမေပးခဲ့သင့္သေလာ။ အရပ္ထဲရြာထဲ စကားစျမည္ဆိုရင္း က်န္းမာေရးအသိမ်ား မေျပာသင့္ပါသေလာ။
ေဆးကုရံုသက္သက္ဆိုလွ်င္ 'ဆန္စင္ရာ က်ည္ေပြ.လိုက္' ေနျခင္းသာျဖစ္ေပမည္။ လူထုၾကားထဲ နစ္၀င္၍ လူထုအက်ိဳးသယ္ပိုးရမည့္အစား လူထုအထက္သို. ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ တက္ေနလွ်င္ေတာ့ ေျပာစရာမရိွပါ။ (ယခုဆိုလိုေသာလူထုသည္ ကြန္ျမဴနတီ လူထုျဖစ္ပါသည္။ အနီေခတ္က ေခတ္စားခဲ့ေသာ လူထု ကိုဆိုလိုရင္းမဟုတ္ပါ။) လူထုအက်ိဳးသယ္ပိုးရမည္ဆိုလွ်င္ လူထု၏ ေရာဂါကိုသိရမည္။ ေရာဂါျဖစ္ေစေသာအေၾကာင္းကို သိရမည္။ ေရာဂါျဖစ္ေစေသာအေၾကာင္းကိုကာကြယ္ရမည္။
ပိုက္ဆံေတြ တေထာႀကီးကုန္မွ ကုရာေရာက္သည္မမည္ပါ။ အစားေရွာင္ေနေသာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြတပံုႀကီးရိွပါသည္။ အသားမစားနိုင္သူကို ပဲစားဖို.ေလးတိုက္တြန္းနိုင္ပါသည္။ လူထုေတြကန္းမာေနရင္ငါတို.ဆရာ၀န္ေတြမြဲရခ်ည္ေသးဟု စိတ္ထားေသာဆရာ၀န္ေတာ့ရိွမည္မထင္ပါ။ အိမ္သာတက္ၿပီးလက္ေဆးဖို.ေလး တိုက္တြန္းနိုင္ပါသည္။ ဆရာ၀န္၏တာ၀န္ကို ေဆးကုရံုသက္သက္မွာပင္ 'တန္. 'မေနေစခ်င္ပါ။
အဆိုးေက်ာ့သံသရာတြင္ အရင္းအျမစ္ကို မကုစားနိုင္သည့္တိုင္ ပါးလ်ားေအာင္လုပ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါသည္။ ဘာဆိုင္လဲေမးသည့္ဆရာ၀န္အတြက္ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာေျပာလိုက္ရပါသည္။ ဆိုလိုရင္း မေပါက္မည္စိုး၍ အခ်ဳပ္ဆိုေသာ္ ဆရာ၀န္သည္ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေျပာေနသင့္ပါေၾကာင္း။
